De ondenkbare lei/ijder
Het is een verkiezingsjaar in het land waar we wonen. Je kunt je hoofd niet omdraaien of je ziet wel een levensgrote advertentie met de huidige leider van het land. Alles draait om die ene persoon: politiek leider, en tegelijk een religieus boegbeeld. Zeggen dat hij door velen als een god vereerd wordt is nauwelijks overdreven.
Irene vertelde aan haar Bijbelstudiegroepje in de kerk tijdens de afgelopen weken het boek Daniël. Menselijke koninkrijken, politieke machten, economieën en magnaten, zullen komen en gaan: maar Gods’ koninkrijk zal aan hen allemaal een einde maken, en zijn koninkrijk zal voor altijd duren.
Vanavond laat ze het laatste verhaal uit Daniël even liggen om Jezus te volgen op zijn weg naar het kruis. Dit verhaal voorbereiden, het vertellen, de tekeningetjes erbij te maken; zoals altijd, doet het wat met onszelf. Wat voor God is dit, die zo’n verdriet heeft? Die zo met zich laat “sollen”? Wat een lijden; wat een onbegrijpelijke, onvoorstelbare koning. Wat kunnen wij anders dan voor hem knielen? Als alle leiders zo waren, wat voor transformatie zou er dan plaatsvinden in de wereld? Misschien is het niet zonder betekenis dat leiden en lijden in het Nederlands hetzelfde klinkt…?
We danken Jezus uit de grond van ons hart voor het lijden dat Hij vrijwillig op zich heeft genomen. Hem komt het koninkrijk toe, tot in alle eeuwigheid!
Karsten en Irene , Zuid-Azië.