Meditatie

VERTROUWEN OP DE HEERE

Die op de HEERE vertrouwen,
zijn als de berg Sion,
die niet wankelt,
maar blijft in eeuwigheid.
Psalm 125:1

Een nieuw winterseizoen staat voor de deur. Niemand weet wat dit gaat brengen. Ontwikkelingen in de wereld brengen zorg met zich mee. Spanningen in het Midden-Oosten. Aanslagen in het westen. Vluchtelingenproblematiek. Zorgen om het milieu. Voortgaande maatschappelijke verloedering. Ook velen buiten de kerk maken openlijk hun zorg kenbaar: “waar moet dat heen”? Christenvervolging neemt hand over hand toe. Waar het heen moet? Naar het nieuwe Jeruzalem. De Heere Jezus heeft ons immers ingelicht over het laatste der dagen? Jezus sprak van: oorlogen, geruchten van oorlogen, tal van rampen, overstromingen, aardbevingen in verscheidene plaatsen. Ja ook van christenvervolging. “Gij zult allen gehaat worden om Mijns Naams wil”.

Iemand schreef onlangs – met het oog op de tijd waarin wij leven – de onbevangenheid is weg. Telkens moet je op je hoede zijn, wie is er nog te vertrouwen? Toch mag een christen, met het oog op de toekomst niet somberen. Want de dichter van Psalm 125 geeft ons iets heel belangrijks mee. Hij zegt:

Die op de Heere vertrouwen,
Zijn als de berg Sion,
Die niet wankelt,
Maar blijft in eeuwigheid.

Wij hebben te midden van alle ontwikkelingen op de Heere te vertrouwen. De Heere, Die Zijn belofte gegeven heeft aan allen die in Hem geloven, toen Hij zei: “wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden”. Op Hem vertrouwen, dat betekent: Hem op Zijn Woord geloven. Het betekent: in Zijn sporen gaan. Het betekent: Zijn waarheid tot de onze maken. Leven overeenkomstig hetgeen God heeft laten opschrijven in de Bijbel. Dan zullen we niet wankelen.

De berg Sion. Dat is Gods heilige berg. Nee, niet aan een berg, zelfs niet aan de berg Sion ontlenen wij de vastheid. De dichter van Psalm 125 gebruikt hier natuurlijk een geestelijk beeld. God is het Die op Sion wonen wil. De dichter van Psalm 9 zingt immers:

Zingt, zingt den Heer', die eeuwig leeft,
Die Sion tot Zijn woning heeft.

Op de berg Sion staat de tempel. En in die tempel maakt God het goed met Zijn volk. Daar worden de offers gebracht. Offers die heen wijzen naar het werk, het volbrachte werk van de Zaligmaker, de Heere Jezus Christus. En in de Heere Jezus Christus, zal God het goed blijven maken met Zijn volk. Aan Zijn genade komt geen einde. Ook in het seizoen 2017-2018 mogen we telkens opnieuw tot Hem gaan. We zullen door Hem niet worden afgewezen. Wat een heerlijk perspectief. Want,

God zal Zijn waarheid nimmer krenken,
maar eeuwig Zijn verbond gedenken.

Dat is vast en zeker. Onwankelbaar als een rots. Ja, zo onwankelbaar als de berg Sion. Zelfs de duivel kan dat offer van Jezus niet meer ongedaan maken. Jezus heeft gezegd: het is volbracht. In het gedicht “Het wachtwoord der hervormers” schreef Robert Murray M’Cheyne het zo:

Ik boog me en geloofde
en God sprak mij vrij

Dan mag misschien voor ons allen de toekomst onzeker zijn, maar het blijft gelden:
Die op den HEERE vertrouwen,
zijn als de berg Sion,
die niet wankelt,
maar blijft in eeuwigheid.